2-8 Castrojeriz - Sahagun 5.38 uur en 86,9 km
2 augustus 2014 - Sahagún, Spanje
De rit naar Sahagun was vlak maar niettemin de zwaarste etappe na de beklimming van de Roelandpas door een aanhoudende flinke tegenwind uit het Zuidwesten. De regio Castillion y Leon staat erom bekend dat de wind parten kan spelen. Ik heb werkelijk 5,5 uur moeten zwoegen en stampen om me er vandaag doorheen te kunnen slepen.
Maar ik zal verder niet klagen want het kan nog heftiger. Onderweg kwam ik twee dames uit Milaan tegen die vanuit Pamplona met volle bepakking op de fiets op weg waren naar Santiago.
Een van de dames was nogal zwijgzaam en kon zo nu en dan alleen maar mama mia uitbrengen. Deze dame had een fiets bij zich met de helft aan kettingplaten (tandwielen) op het achterwiel dan die ik op mijn fiets heb. En ik heb alle versnellingen in Pyreneeën vaak heel hard nodig.
Kortom deze fiets was meer bedoeld als leuke stadsfiets en was hier in de bergen niet voor uit te branden. Ik dacht dit wordt een kort Italiaans avontuur met nog een paar pittige beklimmingen naar Santiago in het vooruitzicht!
De camping in Sahagun was in verband met de vakantieperiode en het weekend overvol en heel erg druk en daar had ik echt geen zin in dus ben ik uitgeweken naar een nabijgelegen Klooster het Monasterio de Santa la Santa Cruz Madres Benedictinas waar ik voor slechts 25 euro een prima kamer heb met een goed bed, een douche en WiFi. Inderdaad zelfs WiFi is doorgedrongen in het Klooster! Wel kom je na tien uur 's avonds niet meer binnen en moet je van de nogal strenge Zusters muisstil zijn als je je door het gebouw begeeft.
Helaas is vanmiddag weer een van mijn spaken spontaan geknapt met een behoorlijke slag in het achterwiel tot gevolg. Hierdoor loopt het wiel tijdens het roteren vast op de remblokjes. Ik heb daarom de achterrem iets losser afgesteld waarbij de deze niet meer aanloopt maar ook niet optimaal zijn werk kan doen en dat is in de Pyreneeën eigenlijk geen ideale situatie.
Toevallig zit er in Sahagun een fietsenmaker maar die is toevallig gesloten tot dinsdag dus geen optie. Ik vertrouw erop dat het hierbij blijft en ik in de volgende grote plaats nog een fietsenmaker kan vinden die mijn spaak kan vervangen en het wiel opnieuw kan spaken.
Nog een kilometer of 400 en dan ben ik op plaats van bestemming.
Gr. Mark
Al die gebroken spaken!!!! da kan eg nie hoor!!! :-( !!
overnachten in een echt oud klooster is wel het summum van pelgrimeren hoor Mark.
nog veel plezier en bijzondere momenten gewenst......
och....en die wind..........nou ja het meeste gaat langs je heen. ;-))
fietsgroeten Ben
This inderdaad niet fijn om de hele tijd tegen de wind in te moeten fietsen maar beter dan in de regen te fietsen. Voor de rest heb je de wind nu aardig in de rug ( op een paar gebroken spaken na dan). Het einde komt nu toch wel heel erg dichtbij, 400 kilometer is toch een goed te overzien stuk nog. Heb wel via Google earth gezien dat het stuk vanaf Leon nog wel heuvelachtig wordt maar daar ben je nu ook al getraind in. Blijf genieten van de laatste week op de fiets en dan lekker met de 3 meiden genieten van jullie huis in Frankrijk.
Ps. Als je dit nog leest in het klooster niet hardop lezen ok.
Ssssssssssssssssssst, de nonnen slapen.
Succces met de Tour de Mark.